Откако прославивме, си посакавме убавини, време е да си се вратиме во реалноста.
Во едно убаво едноумие во Скопје имаше Луна парк. И сѐ додека алчните и неказнетите “газди” не го уништија, имаше каде да се потрошат неколку часови со децата.
Денес вака изгледа уништеното, урнисаното, одземеното.
Претпоставувам, провизијата ја зел еден па нема провизија за друг за да се доврши незапочнатото.
А одговорноста ќе стане архаизам во македонскиот јазик.